FERIE ZIMOWE

W tym roku szkolnym ferie zimowe w województwie mazowieckim przypadają na okres od 31 stycznia do 13 lutego. To czas wypoczynku i rozrywki. Zapraszamy do spędzenia go razem z nami:

Gry i zabawy

DZIEŃ BABCI I DZIEŃ DZIADKA

Dzień Babci to radosne święto wszystkich babć i wnuków. Laurki, piosenki, wierszyki, prezenty – to wszystko składa się na obchody tego święta. Z okazji Dnia Babci przedszkola organizują występy, podczas których dzieci nie tylko śpiewają i recytują wierszyki, ale też wręczają babciom własnoręcznie zrobione prezenty.

Dzień Babci obchodzimy w Polsce 21 stycznia. Święto istnieje od 1965 roku. Pomysł świętowania Dnia Babci wysunęło najpierw pismo „Kobieta i życie”. Rok później za sprawą redakcji „Expressu Poznańskiego” przyjęło się na dobre.

O Dniu Dziadka pomyślano dużo później. Dopiero w 1978 roku pojawił się pomysł dołączenia do Święta Babci, Dnia Dziadka. W 1981 oficjalnie wpisano do kalendarza Dzień Dziadka 22 stycznia i do dzisiaj tego dnia je obchodzimy. 

Bardzo często Dzień Babci obchodzimy razem z Dniem Dziadka, ponieważ te dni ze sobą sąsiadują i dla wielu rodzin tak jest to po prostu wygodniej.

Źródło: https://mamotoja.pl/kiedy-jest-dzien-babci,dzien-babci-i-dziadka-artykul,21961,r1p1.html

https://dzidziusiowo.pl/dziecko/wychowanie-i-rozwoj/2457-dzien-dziadka-skad-sie-wywodzi-i-kiedy-jest-obchodzony-na-swiecie

Kornel Makuszyński

 

8 stycznia minęła kolejna rocznica urodzin Kornela Makuszyńskiego, autora takich tytułów jak:

"Szaleństwa panny Ewy"

"Panna z mokrą głową"

"Awantura o Basię"

"Szatan z siódmej klasy"

i wielu innych pozycji literackich.

Z tej okazji nasza nauczycielka-bibliotekarka - Pani Marzenna Wierzycka-Rek przygotowała interesującą prezentację. Zapraszamy do jej obejrzenia:

Kornel Makuszyński

Później będzie można znaleźć ją również w zakładce prezentacje na naszym blogu

PATRONI ROKU 2022

 

Ignacy Łukasiewicz

Twórca światowego przemysłu naftowego. Należy do zaszczytnego grona Polaków, których działalność odcisnęła wielki i pozytywny wpływ na rozwój Polski i całego świata. Na zapoczątkowanym przez Łukasiewicza procesie destylacji ropy naftowej bazuje współcześnie wiele gałęzi przemysłu chemicznego, kosmetycznego i nowoczesnych technologii.

Józef Mackiewicz

Jeden z największych w dziejach pisarzy polskich. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po wojnie odbył studia przyrodnicze na uniwersytetach w Warszawie i Wilnie. Stworzył oryginalny model powieści fabularno-dokumentarnej epicko przedstawiający obraz rzeczywistości. Od 2002 roku przyznawana jest Nagroda Literacka imienia Józefa Mackiewicza. Jego twórczość cieszy się wielkim uznaniem krytyków i badaczy literatury.

Maria Grzegorzewska

Do grona patronów roku 2022 dołącza Maria Grzegorzewska, twórczyni pedagogiki specjalnej w Polsce. Była też pedagogiem specjalnym, tyflopedagogiem, tyflopsychologiem. Działała społecznie. W uchwale przypomniano jej słowa „Piękne słowa tylko szkodę przynoszą, jeśli nie są poparte czynem, choćby próbą działania”.

Maria Konopnicka

Polska pisarka, poetka, tłumaczka i publicystka. W 2022 roku przypada 180. rocznica jej urodzin (23 maja 1842). Z tej okazji Sejm Rzeczypospolitej Polskiej postanowił uhonorować jedną z najwybitniejszych pisarek w historii, realistkę, twórczynię Roty.

Wanda Rutkiewicz

Trzecią uhonorowaną postacią jest Wanda Rutkiewicz. W 2022 roku upływa 30. rocznica śmierci Wandy Rutkiewicz-Błaszkiewicz, polskiej himalaistki światowej sławy. Zdobyła, jako trzecia kobieta na świecie i jako pierwsza osoba z Polski, szczyt Mount Everestu oraz jako pierwsza kobieta szczyt K2.

Józef Rufin Wybicki

Kolejnym patronem został Józef Rufin Wybicki, który napisał Pieśń Legionów Polskich we Włoszech będącą od 1927 roku polskim hymnem narodowym. W 2022 roku minie dokładnie 200 lat od jego Wybickiego, 275 lat od urodzin i 225 lat od powstania wspomnianej Pieśni.

ROK 2022 - ROK POLSKIEGO ROMANTYZMU

  Sejm podjął uchwałę na mocy, której 

rok 2022 został ustanowiony 

Rokiem Polskiego Romantyzmu.

Okazją do uczczenia polskiego romantyzmu w 2022 jest 200. rocznica ukazania się dzieła „Ballady i romanse” autorstwa Adama Mickiewicza, które wyznaczyły początek polskiego romantyzmu. 

Zrodziła się epoka, w której tworzyli genialni artyści, myśliciele i działacze polityczni, którzy w sytuacji narodowej niewoli stworzyli kraj duchowej wolności, rozwinęli programy niepodległościowe, a zarazem wynieśli polską literaturę, muzykę i malarstwo do rangi czołowych osiągnięć kultury europejskiej. Romantyzm przyniósł genialne dokonania w literaturze Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego i Cypriana Norwida, w muzyce Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki, w malarstwie Piotra Michałowskiego i Jana Matejki. Twórcy ci byli artystami polskimi, a jednocześnie światowymi, ukazującymi polskie wartości w ich uniwersalnym kontekście. 

„Pamięć romantyzmu polskiego jest zatem pamięcią najważniejszych znaków określających narodową tożsamość. W roku 2022 przypadają dwusetne urodziny tej epoki i jest to dobry powód do przypomnienia duchowego depozytu, jaki pozostawili nam romantyczni bohaterowie, artyści i myśliciele. ” – czytamy w tekście uchwały.

KARNAWAŁ

Pochodzenie wyrazu KARNAWAŁ nie jest do końca jasne. Podaje się wiele możliwych hipotez: słowo to mogło wejść do polszczyzny bezpośrednio z włoskiego (wł. carnevale) lub za pośrednictwem francuszczyzny (fr. carnaval). Włoskie słowo carnevale wiąże się z połączeniem ‘carne vale’, dosł. ‘żegnaj mięso’, co jednak oznaczałoby, że słowo to odnosiło się pierwotnie do okresu postu, ewentualnie do samych ostatków (dni bezpośrednio poprzedzających post, kiedy to na dłuższy czas powinniśmy pożegnać się z jedzeniem mięsa). Francuskie słowo z kolei może wywodzić się albo z wł. carnevale, albo z dawniejszego fr. carn-aval, czyli dosł. ‘mięsożerstwo’. Oba słowa – francuskie i włoskie – niekiedy wiąże się z łac. ‘carrus navalis’, będącym określeniem wozu w kształcie okrętu, który był elementem uroczystych orszaków ku czci Dionizosa i Izydy. Rodzime określenia KARNAWAŁU to mięsopust i zapusty.

KARNAWAŁ to okres balów (nie: bali!) i zabaw karnawałowych, a w przedszkolach – balów przebierańców, czyli balów maskowych, które dawno, dawno temu były organizowane nie tylko dla maluchów ☺. W XVII i XVIII w. kto tylko mógł, hulał na maskaradach (bal kostiumowy, początkowo urządzany na dworach, później ogólnie ‘bal maskowy’, ale raczej w odniesieniu do prywatnej imprezy) i redutach (ogólnodostępny bal maskowy, na który wykupywało się bilet wstępu). W XIX w. popularne stały się wieczorki tańcujące, herbatki tańcujące, a nawet śniadania tańcujące, czyli – jak byśmy dziś powiedzieli – „prywatne, zamknięte imprezki dla bliższych i dalszych znajomych”. 

Jak okazuje się, zwyczaj organizacji balów, korowodów i zabaw ukształtował się w średniowieczu. Tym zwyczajem, który dla nas w tej chwili jest podstawą wszystkich karnawałów, były rytuały związane z obchodami święta Dionizosa, czyli boga greckiego. Te święta w Grecji zawsze wiązały się z zabawą całej społeczności, z burzeniem tradycyjnych wzorców postępowania, piciem dużych ilości wina...

Karnawał od wieków jest dobrze znany również w Polsce. Dotarł on nad Wisłę w okresie odrodzenia. Jakie zwyczaje kulinarne towarzyszyły karnawałowi w naszym kraju? Zależy, czy zajrzymy do chłopskiej chaty, karczmy czy do pałacu magnackiego. We wszystkich tych domach obowiązywała jedna zasada: "jemy bardzo dużo i jemy bardzo tłusto", ale oczywiście w zależności od możliwości. Drugą cechą było to, że "jemy bardzo dużo mięsa", ponieważ od Wielkiej Środy rozpoczyna się okres, kiedy zakazane jest jego jedzenie.

Niektóre polskie zwyczaje zapustne:

• W ostatnie dni zapustów podchmieleni mieszkańcy wsi chodzą po ogródkach i tam gdzie gospodarz posiada „drzewo w kolcach” zabierają je i oddają do karczmy, otrzymując w zamian trunek skrzętnie nalewany przez samego szynkarza, który naturalnie staje się posiadaczem zrabowanego drewna (I.K. Gregorowicz „Obrazki wiejskie”, Warszawa 1852 tom I str. 229)
  
• wieczorem w środę do karczmy wjeżdża na koniu postać nazywana Zapustem. Zapust obsypuje głowy komornic popiołem i wygania je miotłą. Gospodyni wywraca naczynie z wódką, zasypuje głowy popiołem i gasi światło. Tak kończą się zapusty i następuje Wielki Post. (Lud Serya V. str. 303)
• Sąsiedzi odwiedzają się w każdy dzień u kogoś innego. Każdy je wtedy do syta, podawane jest: mięso pieczone, placki, kiełbasy. We wtorek wieczerze je się wspólnie o 8 po czym tańczy się po domu lub podwórzu. Około 10 każdy udaje się do domu, o 12 domownicy wstają od stołu i każdy udaje się na spoczynek mówiąc: „post, post”

Obecnie najsłynniejszym karnawałem na świecie jest ten, który odbywa się w brazylijskim Rio de Janeiro. 

Źródło: [SO PWN; SJP PWN; USJP; NSPP; WSPP; Baza CKS]

https://pl.wikipedia.org/wiki/Karnawa%C5%82

https://www.polskieradio.pl/7/5098/Artykul/2431590,Historia-karnawalu-Skad-wzial-sie-ten-zwyczaj

6 STYCZNIA

Tego dnia Kościół Prawosławny obchodzi Święto Bożego Narodzenia, a Kościół Katolicki - Uroczystość Objawienia Pańskiego. Ponieważ o pierwszym z nich była już mowa, teraz przybliżymy drugie wydarzenie. 

Objawienie Pańskie jest, obok Wielkanocy, najstarszym świętem chrześcijańskim. W II w. w ten dzień wspominano Chrzest Pański, w IV w. w Tracji i Egipcie świętowano Epifanię, czyli wydarzenia z życia Jezusa, takie jak narodzenie, chrzest w Jordanie, pokłon Mędrców, cud w Kanie. W V w. Objawienie Pańskie stało się świętem ogólnokościelnym.

Nazwa „Objawienie Pańskie” tłumaczy sens tej uroczystości. Jezus Chrystus objawia się światu, to znaczy, że przyszedł na ziemię nie tylko dla wybranego przez Boga narodu, ale dla wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek żyli i będą żyć. Taki wydźwięk mają także teksty liturgiczne. 

W Polsce 6 stycznia zwany jest świętem Trzech Króli. Ewangelia nie nazywa jednak przybyłych ze Wschodu wędrowców królami, lecz Mędrcami, oraz nie podaje ich liczby, a jedyni informuje, że przynieśli trzy dary. 

Królami mogła nazwać ich tradycja pod wpływem Psalmu 72, który znajduje się w tekstach liturgicznych tej uroczystości: „Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę”. 

Warto wiedzieć, że wstawianie figur króli do betlejemskiej szopki jest spowodowane wyłącznie tradycyjną bliskością świąt Bożego Narodzenia. Ewangelia podaje, że mędrcy dotarli do domu, a nie do stajni. Ponad to  a gwiazda, która ich prowadziła pojawiła się w noc Narodzenia, a przecież "goście" przybyli z krańców świata. Jest więc oczywiste, że ich podróż musiała trwać znacznie dłużej.

Potwierdza to dodatkowo fakt, iż Herod, po wypytaniu mędrców o czas ukazania się gwiazdy, rozkazał wymordować nie tylko niemowlęta, ale dzieci do 2 roku życia. Może to oznaczać, że wędrowcy byli w drodze około 2 lat. Jeśli ujrzeli gwiazdę w dniu narodzin Jezusa, to dziecko miało właśnie taki wiek, jeśli zaś gwiazda ukazała im się wraz ze zwiastowaniem, dziecko miało nieco ponad rok.

Imiona Kacper, Melchior i Baltazar nadano Mędrcom dopiero w IX w. Legenda głosi, że po powrocie do swoich krajów królowie zrzekli się tronów, aby głosić wiarę w Chrystusa, a dożywszy sędziwego wieku, doczekali chwili, kiedy po Wniebowstąpieniu Pańskim Tomasz Apostoł udzielił im sakramentów, a nawet sakry biskupiej.

Dary, jakie przynieśli Mędrcy małemu Jezusowi, mają swoje znaczenie. Złoto oznacza, że Jezus Chrystus jest Królem całego świata, kadzidło mówi o Chrystusie Kapłanie, zaś mirra, balsam, którym namaszczano zmarłych, wskazuje na ludzką naturę Jezusa i w konsekwencji zapowiada Jego śmierć.

Od końca średniowiecza na pamiątkę tych darów święcono pierścionki jako złoto, żywicę jako kadzidło oraz ziarnka jałowca jako mirrę, a także dodatkowo wodę na pamiątkę chrztu Jezusa oraz kredę. Dziś święcimy kadzidło i kredę. Po powrocie z kościoła święconą kredą piszemy inicjały imion trzech królów, oddzielając je krzyżykami (K+M+B) wraz z cyframi bieżącego roku. Można także napisać C+M+B (Christus Mansoni Benedicat), co oznacza „Niech Chrystus błogosławi temu domowi”. Litery na drzwiach świadczą o tym, że w domu mieszka chrześcijańska rodzina.

6 stycznia to także oficjalny początek KARNAWAŁU.

Źródło: Niezbędnik katolika - Objawienie Pańskie (niedziela.pl)

NOWY ROK

  Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887)

   Nowy Rok (1886)

Rok Nowy! witajmy Rok Nowy!

Choć włos nam siwizna przyprószy,

Choć cierniem opasze nam głowy,

Choć łzy wyciśnie nam z duszy,

Rok Nowy! witajmy Rok Nowy!

Choć prawda się zaćmi na chwilę,

Choć fałszu nas wrzawa zagłuszy,

Choć prawo da złamać się sile,

My wiarą tą krzepmy się w duszy,

Że każda łza w krzywdach przelana

To lepszej przyszłości jest ziarno,

Że wszystkie zliczone u Pana

I żadna nie pójdzie na marno.

Więc choć nas smagają katusze,

Choć burzą nam grozi rok nowy,

My w górę i serca, i dusze

Podnośmy i oczy, i głowy,

Witajmy, witajmy Rok Nowy!

 

Wiersz pochodzi z książki Zygmunta Glogera „Rok polski”, wydanej w 1900 roku.