Powszechnie mówi się, że 3 maja 1791 uchwalono drugą po korsykańskiej konstytucję w nowożytnej Europie, a na świecie trzecią po amerykańskiej.
W okresie zaborów Polski celebrowanie rocznic Konstytucji 3 maja było zakazane przez wszystkich zaborców. Polacy, którzy odważyli się obchodzić publicznie to święto byli karani.
W latach 1916-1918 po wycofaniu się wojsk i władz rosyjskich z obszaru tzw. kongresowego Królestwa Polskiego, uroczyste obchody rocznicy Konstytucji 3 maja organizowano w wielu miastach.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918, rocznica Konstytucji 3 maja została uznana za święto narodowe. Po II wojnie światowej obchodzono je do 1946. Święto zostało oficjalne zniesione ustawą z 18 stycznia 1951 o dniach wolnych od pracy. Dopiero w roku 1981 ponownie świętowano to historyczne wydarzenie.
Święto Narodowe Trzeciego Maja przywrócono ustawą z 6 kwietnia 1990 roku.
Czy jednak rzeczywiście był to dopiero trzeci na świecie dokument ustanawiający porządek prawny i podział władzy? Otóż NIE!
